മലയാള സിനിമയുടെ അനിശ്ചിതത്വങ്ങൾ അവസാനിച്ചപ്പോൾ ആദ്യം ലഭിച്ച കുടുംബ ചിത്രം ആയി തന്നെ നമുക്ക് വാങ്കിനെ വിലയിരുത്താം. എടുത്ത് പറയേണ്ട ഒരു ചിത്രം തന്നെ “വാങ്ക്” . കഴിഞ്ഞ മാർച്ചിൽ എത്തേണ്ട ചിത്രം 1 വർഷത്തോളം കാത്തിരുന്നു തിയേറ്ററിൽ എത്തിയപ്പോൾ ലഭിക്കുന്നത് ഏറ്റവും മികച്ച പ്രതികരണം തന്നെ. ഉണ്ണി ആർ എന്ന വലിയ ബാനർ തന്നെ ചിത്രത്തിലേക്ക് എന്നെ എത്തിക്കാൻ പ്രധാന കാരണം. ചിത്രം ഓരോ വരികളും മനസ്സിൽ തട്ടി എന്ന് പറയാം. വാങ്ക് മുൻപ് തന്നെ വായിച്ചിരുന്നു എങ്കിലും അതിനു കൂടുതൽ വിസ്മയം തോന്നിയത് റീലിസിറ്റിക് വിഷ്വൽസ് കൂടി ചേർന്നപ്പോഴാണ്.
ചിത്രത്തിലേക്ക് കടന്നാൽ അനശ്വര രാജൻ ചെയ്ത റസിയ മിടുക്കിയായ വിദ്യാർത്ഥിനിയാണ്, കൂടാതെ യൂണിവേഴ്സിറ്റി റാങ്ക് ഹോൾഡറാണ്. ഒരു അദ്ധ്യാപകൻ റസിയയുടെയും അവളുടെ സഹപാഠികളുടെയും മനസ്സിൽ പകർന്ന രസകരമായ ഒരു ചിന്ത തന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം വെളിപ്പെടുത്താൻ റസിയയെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു – ആസാൻ പാരായണം ചെയ്യാൻ. എല്ലാ നരകവും അഴിച്ചുപണിയുന്നു, പ്രവചനാതീതമായി.
മതത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന ലൈംഗികതയെ നന്നായി ചിത്രീകരിക്കുന്ന ഈ ചിത്രത്തിൽ പ്രേക്ഷകരെ മാന്യമായി നിലനിർത്തുന്ന ഒരു വിവരണമുണ്ട്, അവസാനം വരെ റസിയക്ക് അവളുടെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റാൻ കഴിയുമോ എന്ന് ആശ്ചര്യപ്പെടുന്നു. അവസാനം വരെ പുരുഷനെ ആശ്രയിക്കുന്ന സ്ത്രീകളുടെ ദുരവസ്ഥ, അവരുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്ന ആദ്യകാല വിവാഹങ്ങൾ, ഒരു കാലത്ത് പുരോഗമിച്ച ആളുകളുടെ മനസ്സിൽ സമൂലമായ ആശയങ്ങൾ എങ്ങനെ കടന്നുവരുന്നുവെന്നത് എന്നിവയ്ക്ക് ഇത് ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നു.
സംവിധായക കാവ്യ പ്രകാശ് ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ അരങ്ങേറ്റം കുറിക്കുന്നു. ഉണ്ണി ആർ. നടി അനശ്വരയുടെ കഥയിൽ നല്ല പിടി ഉണ്ട്. ഉറച്ച, എന്നാൽ പലപ്പോഴും ശാന്തവും വിധേയത്വവുമുള്ള റസിയയിലേക്ക് ജീവിതം ആശ്വസിച്ചു. അവളുടെ ആഗ്രഹത്തോട് അവൾ എങ്ങനെ സത്യസന്ധത പുലർത്തുന്നുവെന്നത് ഇടയ്ക്കിടെ നാടകീയമായി മാറുന്നുണ്ടെങ്കിലും, മൊത്തത്തിൽ അവൾ കഥാപാത്രത്തോട് നീതി പുലർത്തി.
മനസ്സിനെ മാത്രമല്ല ഒരു വലിയ ചിന്താഗതി തന്നെ വരുത്തുന്ന വാങ്ക് കണ്ടിറങ്ങുന്ന ഓരോ പ്രേക്ഷകനും ഒരുപാട് ചിന്തിക്കാൻ ഉണ്ടാക്കി വെക്കുന്നുണ്ട് എന്നത് തന്നെയാണ് വാങ്കിന്റെ എടുത്ത് പറയേണ്ട പ്രത്യേകത. ആദ്യ ഷോയ്ക്ക് ലഭിച്ച സ്വീകരണം തുടർന്നും ലഭിക്കട്ടെ, ചിത്രം വലിയ രീതിയിൽ വിജയിക്കട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു.
